Рад әл-инкилабиюн (Дин вә магыйшат)

Сурәи Әнбиядән (лә ясаил гаммә яфгал вә һәм ясалүн) боермыш икән “лә ясаил”не “ясаил” укырга безем иктадарымыз юк. Без Аллаһы Раббил галяменнең  рахил куллары иситсә шуны кыйлыр кәндәсе ихтиярлы безеденә истәсә шуны боерур безә галәсе сәбәбе ләзим дегел. Әгәр безә ләзем вә зорур булган булса иде җәнаб Рабил Галәмин кәндәсе һәр берсенең әсбаб заһиреләрен бәян кылган булыр иде! Һәмдә Рәсулуллаһ бәян кыйлган булур иде! Рәсулуллага (фастакыйн кәли әмарәт!) хитаб раббәниясе варад булмас иде! Ягъни синне берлә боерылдың кылуынңда бул башка санә карашма дигән сүз буладыр. һәмдә җөнаб Раббил Галямин сезнең буйлә сәбәбен галәсен эзләү берлән булып юфар идакый (лә ясул гаммә яфгул вә һәм ясәлүн) аяте күрмәсән танрил боермыш. Ягъни сезнең бенем әмер нәһү мнеңнә  сәбәбе мөбни иткән белүдә ишеңез булмасын бән фәгил мохтармен теләгәнелмне кушар мын теләганендән тиярмен сез кендәләреңез кыйлу кылмауда  мәс үлсез дигән мәгънәдә буладыр. Ләкин без буны бердә белми канә без һәр вакытта муафик гакыл булган файдалы эшләрне генә эшләпемез дию кендәләр мезнең буйлә кылмаү эшләремезне читтән сирапны сузын кыйлган  кеше кеби итеп эшләп соңра мәхрүм буламыз мәүлә сөбеханә вә тагәләнең сүрә нурдан (вә ләзин кәфәрү вә әгмаләһем кесерәб бакыйга яхсибә әззамаән маә) аят җәлиләсеннән бик ачык беленәдер.
(Дәвамы бар)